ما و جهانی شدن

مقولۀ جهانی شدن یا جهانی‌سازی، همانند مقولات توسعه اقتصادی و توسعۀ سیاسی، مدتی است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده و واکنش‌های مختلفی را در پی داشته است. به نظر می‌رسد از نظر مفهوم، واژۀ جهانی‌سازی، مبانی نظری، مولفه‌ها، رویکرد انتقادی و ابعاد ارزشی و هنجاری خود را به دنبال دارد؛ اما واژۀ […]

مقولۀ جهانی شدن یا جهانی‌سازی، همانند مقولات توسعه اقتصادی و توسعۀ سیاسی، مدتی است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده و واکنش‌های مختلفی را در پی داشته است. به نظر می‌رسد از نظر مفهوم، واژۀ جهانی‌سازی، مبانی نظری، مولفه‌ها، رویکرد انتقادی و ابعاد ارزشی و هنجاری خود را به دنبال دارد؛ اما واژۀ جهانی شدن ابعاد هنجاری، احساسی و ارادی خود را مخفی کرده و خود را به عنوان واقعیتی صرف و اجتناب‌ناپذیر نمایان و در واقع تحمیل می‌سازد. مدعیان و طرفداران انتخاب جهانی شدن، به خوبی می‌دانند که انتخاب لفظ «شدن» بهتر می‌تواند بیانگر وجه به اصطلاح «بی‌طرف و غیرجانب‌دارانۀ» آنان باشد. نگارنده در کتاب حاضر با بیان تفاوت میان این دو واژه، به فرصت‌ها و امکانات جهانی‌سازی از قبیل فرصت ابزاری تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات برای جوامع مختلف و نیز به آسیب‌ها و تهدیدات این مساله می‌پردازد. وی با مقایسۀ تهدیدات و فرصت‌ها، امکان وقوع جهانی شدن را ارزیابی می‌کند و به برخی سوالات مطرح در این زمینه پاسخ می‌دهد؛ ضمن آن که دیدگاه اسلام را درخصوص این مساله بررسی می‌کند.