فاطمیت فاطمه و تاریخ

«فاطمیت فاطمه و تاریخ» اثری از محمدحسن زورق (-۱۳۲۹) پژوهشگر دینی است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «فاطمه می‎دید که مهاجرین اولیه و انصار، که امت کوچک محمد را در جامعۀ بزرگ مسلم باید به وجود می‎آوردند و خدا باید در نقطۀ کانونی همۀ تصمیم‎گیری‎های سیاسی و اجتماعی آنان قرار می‎داشت برای پیمان با قریش […]

«فاطمیت فاطمه و تاریخ» اثری از محمدحسن زورق (-۱۳۲۹) پژوهشگر دینی است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «فاطمه می‎دید که مهاجرین اولیه و انصار، که امت کوچک محمد را در جامعۀ بزرگ مسلم باید به وجود می‎آوردند و خدا باید در نقطۀ کانونی همۀ تصمیم‎گیری‎های سیاسی و اجتماعی آنان قرار می‎داشت برای پیمان با قریش بیشتر حرمت قائل‎اند تا پیمان با خدا و می‎دید که برخی از مهاجرین اولیه پس از درگذشت محمد عملاً محمد را یک «گذشته» تلقی می‎کنند و دشمنان محمد، که اینک اسلام آورده‎اند و در صحن سیاست جامعۀ اسلامی در پی فرصت‎اند، را «آینده‌ای امید‎بخش» می‎بینند. فاطمه ناامید از آن مهاجرین، ناباورانه، می‎دید که انصار نیز از قریش بیشتر می‎ترسند تا از خدا و در محاسبات خود عملاً برنامه‎ریزی‎های قریش و بنی‎امیه و ابوسفیان را در نظر می‎گیرند، درحالی‎که برنامه‎ریزی پیامبر را برای ایجاد جامعۀ جهانی طراز قرآن به دست فراموشی سپرده‎اند و در نهایت، به آرامش مرداب یک زندگی بی‎آرمان بیشتر دل بسته‎اند تا به جنبش طوفان‎زای حرکتی الهی برای بنیاد جامعۀ طراز قرآن و استقرار و استمرار امامت در تاریخ. و از این رو بود که فاطمه فریاد می‎کشید و انصار را به مقاومت دعوت می‎کرد و می‎گفت: «… هان! ای فرزندان قبیلۀ قیله!… شما افراد زیادی هستید و ساز و برگ و نیرو دارید. آیا به ندای من پاسخ نمی‎دهید؟ و به فریاد من فریادرسی نمی‎کنید؟ شما مردان جنگی و به خیر و صلاح معروف و شناخته‎ شده‎اید.»