پشت کلانتری، کوچه اول، تیر چراغ برق

«احمد بایرام‌زاده»، بیست و یک‌ساله، اعزامی از مغان، روستای بالابگلو است. او سواد ندارد یک سرباز می‌خواهد که برای نامزدش «جیران» به زبان ترکی، نامه بنویسد اما سرباز اعتنا نکرده و او را کتک می‌زند. او تنبیه شده و بعد از گرفتن یک باتوم از تسلیحات برای پست، به مدت چهار ساعت، در کوچة اول، […]

«احمد بایرام‌زاده»، بیست و یک‌ساله، اعزامی از مغان، روستای بالابگلو است. او سواد ندارد یک سرباز می‌خواهد که برای نامزدش «جیران» به زبان ترکی، نامه بنویسد اما سرباز اعتنا نکرده و او را کتک می‌زند. او تنبیه شده و بعد از گرفتن یک باتوم از تسلیحات برای پست، به مدت چهار ساعت، در کوچة اول، پشت کلانتری کنار تیر چراغ‌برق گمارده می‌شود. شب عید است و دو ساعت به تحویل سال مانده است. اما احد می‌بایست چهار ساعت کنار تیر چراغ‌برق کشیک بدهد. او به محل پست می‌رود و با افراد مختلفی از جمله دختری که شبیه نامزدش جیران است، پیرمردی که به اسم اسماعیل آزادی که گویی دیوانه‌ای است، زنی که شوهرش او را ترک گفته و… برمی‌خورد و با آنها به گفت‌وگو می‌نیشیند و سرانجام در تنهایی برای خود سفره‌ی هفت‌سین درست می‌کند. ماجرای این سرباز در شب سال نو در این نمایش‌نامه به تصویر کشیده شده است.