میخانقاه

کتاب میخانقاه اثر زهیر توکلی انتشارات سوره مهر

‌«ترسم مده ای رفیق از رجعت شب میدانی؟ مرده را نگیرند به تب! من عقربه ساعت هجران توام با خاطره تو میروم رو به عقب»

هر چند زهیر توکلی شاعر مجموعه «میخانقاه» اعتقاد چندانی به فرم و تکنیک ندارد اما این رباعی و تعداد دیگری از رباعی های این دفتر نشان میدهد که هم به فرم مسلط است و هم چندان به آن بی اعتنا نیست. زهیر در جایی گفته است:

«بیشتر برایم معنی اهمیت دارد تا فرم. من ترجیح میدهم شاعر بزرگی نشوم تا اینکه بخواهم فقط دنبال فرم باشم و معنی را فدای فرم کنم.»

او همچنین میگوید: «الگوی آرمانی من، مولوی است، چرا که مولوی دنبال فرم نبود. در اشعار مولوی این معنی است که فرم خاص خودش را به وجود آورده است.» با این وجود در عمل زهیر در مواجهه فرم و معنی جانب یکی را به نفع دیگری رها نکرده و سعی دارد اعتدال را در این زمینه نگه دارد. او کاربردهای تکنیک را حتی در جزئیات هم در جاهایی که امکان بروز پیدا کرده از دست نداده و هر از گاهی مخاطب در شعر او با آن مواجه میشود.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌